گل پسر قند عسل

خوشمزگی های پسرم: لپ ملت رو می کشه و میگه: کوتولو (کوچولو)   اداسس عسیزم (خداحافظ عزیزم) وقتی صداش می کنیم امیر جان،جواب میده : جانم   وقتی کار بدی می کنه و من اخم می کنم میاد نوازشم می کنه و میگه : مامان زلا نازی.   مامان جون اسم لپای امیر حسین جونش رو گذاشته بستنی فالوده و هر وقت می خواد ببوستش میگه بیا به مامان جون بستنی فالوده بده.امیر گلم هم یه طرف صورتشو میگیره و میگه : بتنی و طرف دیگه رو : پالوته. حالا دیگه خودش هم که می خواد کسی رو ببوسه ازش بستنی فالوده می خواد.   داشتم ناز دونه رو روی پام خواب میکردم، کم کم چشاش گرم میشد که یه دفعه چشای گیلاسیشو باز کرد و گفت: وااااای دیدی ت...

هر سرخ و سیاهی که شقایق نشود هر کس که پی اش آمده لایق نشود مولاست ، اگر به سنگ هم زل بزند آن سنگ محال است که عاشق نشود چه کنیم این عاشقی تقصیر ما نیست. سنگ هم که باشی زیر نگاه علی تاب نمی آوری و عاشق می شوی. فکر کنم خود آقا نگاهمان کرده ، فکر که نه ، حتما خود آقا نگاهمان کرده . حالا یادمان نیامد هم نیامد . "قالوا بلی" هم یادمان نمی آید.  خدایا شکرت که آقا نگاهمان کرد و عاشق شدیم . چه حال خوشی داریم با تو . فرقی نمی کند 13 رجب باشد یا غدیر یا 19 رمضان یا هر روز دیگری . همه روزهای ما به نام تو متبرک شده اند. و حتی همه لحظه ها . ونشست و بر خاستن هایمان. همه آغاز هایمان به نام نامی توست "یا علی" .  ...

گل پسر دیشب سر سفره افطار خطاب به مهمونا: گگخشید شمنده (ببخشید شرمنده) امیرحسین جان وقتی بابا سعید ماشینو آورد جلوی در که سوار شیم و بریم خونه : سلام آقا سعید.     پسره دیگه ، گاهی وقتا اکشن میشه : گل پسر:مامان زلا ایجازه بده بیزنم. من : نه مامان ، کار خوبی نیست. گل پسر : مامان زلا ایجازه بده بیزنم. من : نه عزیزم ، مامان دردش میگیره. گل پسر : مامان زلا ایجازه بده بیزنم. من : پسرم نباید مامانو بزنی، خوب نیست. و این داستان ادامه دارد . . . بازم جای شکرش باقیه که اجازه میگیره.   عسلم چند شب پیش مثلا داشت غذا می خورد، کم کم حس کردم ممکنه قاشقش بشقابو بشکنه واسه همین برداشتمش. راه افتاد دنبا...

یه گل دارم تو گلدون گذاشتمش تو ایوون گلم می خواست بخوابه  آفتاب به روش بتابه شاپرکه از راه  رسید  برگای اونو بوسید گلم از خواب بیدار شد بعدش چی شد؟        بهار شد. امیرحسینم فرقی نمی کنه پاییز باشه یا زمستون ، بهار باشه یا تابستون . در هر حال زندگی ما با تو خوش آب و رنگ تر از بهار شده. ...

پسرم توی دنیا اون قدر حرفای قشنگ هست که آدم اگه صد سال هم زندگی کنه حرف خوب کم نمیاره . خوبه که آدم حرفاشو توی دهنش مزمزه کنه و اگه طعم خوبی داشت به زبون بیارشون. اما آدمایی که فقط حرفای خوب میزنن ، آدمای جالبی نیستن. اصلا آدم نیستن عروسک سخن گو میشن. گاهی لازمه آدم حرفای تلخ بزنه . گاهی لازمه حرفاش طعم دلخوری بده  یا طعم توقع ، درست مثل نمک که باید کم باشه تا یه غذا خوشمزه بشه. زیاد که شد . . . از هر حرفی مهم تر حرف حقه حتی اگه به ضررت باشه. گفتن حرف حق کم کم تو رو هم حق می کنه. عزیز مادر هر حرف حقی رو هم نباید زد . گاهی باید یه حرفایی رو توی دلت نگه داری تا سبک نشی. مرد کوچیکم خودت رو عادت بده به فکر کردن. ذهنی که تحلیل...

دور کارای خودم بودم که این عکسا رو دیدم و دلم تنگ شد. دلم واسه وقتی نی نی بودی تنگ شد. نازدونه من خیلی خیلی دوست دارم. این عکسا رو خونه عمو عبدالله گرفتیم. هر وقت می رفتیم اونجا عمو امکانات لازم در اختیار شما گل پسر قرار می داد و  می گفت: بذارید بچه داداشم راحت باشه و هر کار می خواد بکنه. اینم یه نمونه دیگه. ...